Kijkt allen op zondag 12 november naar Eus’ Boekenclub, waar ik optreed als de onbekende schrijver.


Kijkt allen op zondag 12 november naar Eus’ Boekenclub, waar ik optreed als de onbekende schrijver.
Op zondag 22 oktober las ik drie gedichten voor bij de poëzie middag georganiseerd door Dichter bij de Dood op de stemmige begraafplaats Oud Eik en Duinen te ‘s Gravenhage.
Op zaterdag 7 oktober las ik in Tivoli Vredenburg voor in het kader van ILFU 1000 dichters – een prachtig programma oorspronkelijk bedacht door F. Starik (rip).
Partners I ik heb Spotify voor je geïnstalleerd de box in de keuken praat met de box bij de haard als je op play drukt houdt de muziek nooit meer op ik heb al die papieren op je bureau gelegd hier, o nee, de tablet is leeg weet je al wat je wilt eten als je echt alleen wilt zijn kan ik iets gaan doen met een ander vergeet je dan niet de was in de droger de vaat in de machine de boodschappen komen over een kwartier alles moet in de koelkast II als je nog één keer vergeet om je sportkleding op de gang te leggen als je nog één keer je wekker laat afgaan in plaats van de trilfunctie te gebruiken als je nog één keer het waagt om me wakker te knuffelen mijn meesterwerk te onderbreken mijn in de lucht hangende woorden te vervangen door kijk leuk YouTube filmpje ga ik samenwonen met de Muze III we moeten de kliko nog buiten zetten we moeten het lampje boven de piano nodig vervangen weet jij of we LED-peertjes gekocht hadden waar liggen die dan ga jij of ga ik met de school praten over bijles wat doen we met de feestdagen nee stop STOP ik ga de bedden verschonen jij doet de lamp en zet die muziek uit!
Op 21 september ga ik een ministukje voorlezen uit mijn vooralsnog ongepubliceerde eerste roman bij Eus’ Boekenclub. Aanmelden om in het publiek te zitten, gratis, kan hier
Vanaf eind oktober zijn de afleveringen te zien bij NTR, tegen die tijd vertel ik welke aflevering ik in terecht ben gekomen!
Sinds augustus 2023 schrijf ik stukken voor Elders Literair over mijn favoriete plaats op de hele wereld (afgezien van mijn eigen bed), De Faeröer Eilanden.
In april schreef ik samen met Maria van Daalen (ja, familie) een briefwisseling voor de digitale poot van De Gids, DiG: PSIECHEDEELIES
Heidi Koren en ik zijn een briefwisseling begonnen op het nieuwe literaire platform Elders. Kom, lees, schrijf je in voor de nieuwsbrief!
‘Werelden om in te schuilen’ : Jorn van Leeuwen in Afslag BLV (Heerenveen)
Binnen de Nederlandse hedendaagse kunst is Jorn van Leeuwen een uitzondering: een kunstenaar die de technieken van figuratief tekenen en schilderen tot in de puntjes beheerst én in staat is de beschouwer mee te voeren in zijn belevingswereld. In Afslag BLV in Heerenveen is tot eind augustus een overzicht van zijn werk te zien in twintig tekeningen en schilderijen. Ga dat zien, liefst in combinatie met de gelijktijdige Jan Mankes tentoonstelling in Museum Belvédère.
Rosace, 2020, 125 x 140 cm, olieverf op doek. Foto: Jan van Hoof Galerie
gepubliceerd als Gedicht van de Maand bij de Klimaatdichters!
Dat ik online een beetje stil ben, wil niet zeggen dat ik stilzit. Het echte leven is een stuk belangrijker. Daarom ben ik blij dat ik toe mocht treden tot de klimaatdichters, die hun kunst inzetten voor een betere wereld! Ik sta in de ster, even voor de duidelijkheid.
https://www.klimaatdichters.org/
de toevalligheid van het ontmoeten is wel weg ik moet het nu hebben van de dingen in de douche spoelt een lange haar langzaam langs de rand van het water niet voordat er zich drie lussen in gedraaid hebben van precies dezelfde grootte als danseressen die hand in hand pas de chat maken of de krullen van mijn dochter als ze ‘eee’ leert schrijven de vulling is alweer leeg laat ik een kartonnen doos komen gereden door een man die ook liever bij zijn familie is miljoenen jaren oud veen verbrandend voorttuffend door een steeds schonere stad alle wandelaars rapen afval tussen negen en negen de doos rammelt bijna leeg tussen de luchtkussens behalve een kleiner doosje met drie vullingen
Zondagavond 31 augustus besprak John Jansen van Galen om 23:48 mijn Corona Sonnettenkrans in Met het Oog op Morgen, op NPO Radio 1! Terug te luisteren via de NPO app of website.
Het is helemaal niet erg om te horen dat ik de primeur in de Nederlandse taal heb met een sonnettenkrans over corona, ook niet erg om in één adem genoemd te worden met grote schrijvers die veel, heel veel, meer ervaring hebben.
Begin dit jaar schreef ik een sonnettenkrans met de titel “Corona”. Tzum heeft deze serie in zijn geheel gepubliceerd, één sonnet per dag van 1 tot en met 15 augustus 2020. Het meestersonnet staat ook op coronagedicht.nl en sonnet nr. 12 heb ik voorgedragen in een uitzending nr. 149 van De Eeuw van de Amateur.
Op 17 augustus, slechts 2 dagen nadat de hele sonnettenkrans compleet op Tzum.info stond, schreef Marie-José Klaver op Neerlandstiek.nl een recensie ! Het is mijn tweede recensie ooit (de eerste ging over mijn bundel) dus dat is op zich al heel opwindend.
Klaver heeft mijn poëzie heel goed gelezen en wijst op elementen die ik zelf, met mijn eigen blinde vlek, niet uit had kunnen leggen. Ik ben er blij mee en dankbaar voor de aandacht die ze voor mijn werk toont.
Daarbij heeft Marie-José Klaver ook gezien dat de eerste letters van het meestersonnet een acrosticon vormen voor “covid-negentien”.
Óp naar de volgende serie, al zal het voorlopig geen sonnettenkrans meer worden. Ik ga op zoek naar mijn eigen vormen.
Begin deze maand is mijn 15-delige sonnettenkrans “Corona” gepubliceerd op het welgerespecteerde en goedgelezen weblog Tzum.info
Het is een heel ander gevoel om zélf iets de ether in te slingeren of om mee te mogen doen op een platform waar ook andere schrijvers me zijn voorgegaan. Met dank aan Coen Peppelenbos!
Gisteren werd in VondelCS de podcast ‘de Eeuw van de Amateur’ opgenomen, in het Podcast&Chill programma dat daar met enige regelmaat wordt georganiseerd. Het is een prachtige plek, aan het Vondelpark, en de opname is ook tof om eens te zien. Het is half een show, want je bent wel publiek, maar het eindproduct is ondertussen de podcast. Iedereen krijgt een ‘silent disco’ koptelefoon op, waarmee je naar de podcastmakers kan luisteren – maar als je de koptelefoon afzet, hoor je ze ook praten in de ruimte . Het geeft een verrassend inzicht in hoe radio feitelijk gemaakt wordt – en hoe stemmen vervormen en verduidelijken met een goede kwaliteit microfoon en mixtafel ertussen.
Op 3 juli werd mijn eerste gedicht uitgezonden door Botte en Ype van de Eeuw van de Amateur, dat ik had ingesproken op de Eeuw-o-foon, oftewel de voicemail. In de podcastst daarna werden mijn inzendingen ook opgenomen! Op 10 juli deelde ik een sonnet uit mijn corona-reeks, op 18 juli een gedicht speciaal voor Ype, over welke soort hagelslag ik zou kiezen in de supermarkt.
Voor deze week, voor de opnamen in VondelCS en met name voor het thema Pride, schreef ik een speciaal gedicht:
Op 3 juli 2020 hebben Botte Jellema en Ype Driessen een ingesproken gedicht van mij opgenomen in de podcast de Eeuw van de Amateur. Ik ben daar erg blij mee, dank aan Botte en Ype!
Ik vind het hilarisch dat “wat zou Catharina van Daalen doen” opeens een catchphrase is.
(Ik zou overigens het grootste pak hagelslag kiezen, liefst die met roze hageltjes erbij. Letterhagelslag zou mijn echte voorkeur hebben áls er genoeg letters in zouden zitten om echte woorden mee te leggen. Doe dan maar een fridge poetry kit.)
Luisteren naar de pocast (sowieso een aanrader) kan via iTunes, Spotify of een andere podcastaanbieder of via Eeuw van de Amateur shownotes wiki Mijn inzending is vanaf 81:20 te horen.
hier is het gedicht dat ik voorlees in de podcast:
Bijna veertig
zonder sex met mensen zonder achternaam zonder schulden van mijn studies nagenoeg zonder alcohol zonder spiraal en zonder condooms dankzij doorgeknipte zaadleiders zonder het samenzijn van mijn ouders zonder het moeten verdelen van de boedel zonder bijles want wie geeft dat bijles in volwassen zijn zonder oude stadsfiets, step, driewieler zonder afgetrapte gympen zonder zwartgeverfde haren nagenoeg zonder make-up zonder bulimia zonder kanker zonder abortus zonder miskraam de komende negenendertig worden een eitje
Sinds het begin van de verspreiding van het coronavirus (COVID-19), bleef ik maar denken aan de voor mij oorspronkelijke betekenis van ‘corona’: een sonnettenkrans van 14 sonnetten waarbij de laatste regel steeds de eerste regel van het volgende gedicht is; en waarvan alle beginregels samen het 15de ‘meestersonnet’ vormen. Daarom ben ik al weken aan een reeks aan het schrijven, met wisselend succes. Het Meestersonnet heeft alvast op de website www.coronagedicht.nl gestaan.
Zondag 15 maart zou ik deelnemen aan het afsluitende gala van Granate Festival. Het is een eer om deel uit te mogen maken van een festival dat zich richt op diversiteit en inclusiviteit in kunst, poëzie, muziek en film.
Maar helaas, het festival ging niet door vanwege de anti-corona-maatregelen. Vandaar dat ik mijn deelnemende dichtregels insprak op video, die door Granate gepost werden op social media. Hieronder mijn fragment. Hopelijk volgend jaar beter!
Recent was ik op de Faeröer eilanden, die mijn bundel “Tot hij oceaan werd” inspireerde. Ik las het gedicht ‘Nólsoy’ voor, met op de achtergrond het eiland Nólsoy.
Bestel de bundel “Tot hij oceaan werd” hier: https://www.bol.com/nl/f/tot-hij-oceaan-werd/9200000118530071/
In literair tijdschrift Extaze tweeëndertig met als thema: ‘De onzichtbare schrijver’, zijn twee nieuwe gedichten van mijn hand gepubliceerd. Het blad werd 28 november gepresenteerd in Den Haag.
Wat geweldig om mijn naam in een echt blad te zien, dat voelt geweldig! Nu door naar de volgende tijdschriften en wedstrijden, er zijn er genoeg…
Felix Monter heeft mijn bundel gecenseerd voor de website van literair tijdschrift Extaze:
“Zo’n overvloed aan materiaal is bijna verstikkend. Van Daalen weet er beheerst en scherp gebruik van te maken. Ze mengt impressies van het ongenaakbare landschap moeiteloos met mythen en persoonlijke ontmoetingen.”
LINK : https://www.extaze.nl/?page_id=10704#Tothijoceaanwerd
Bestel de bundel hier: https://www.bol.com/nl/p/tot-hij-oceaan-werd/9200000118530072/?suggestionType=suggestedsearch&bltgh=l2XvOqg1ZnjAKk1VHKJABA.1.2.ProductImage
Toen ik in Amerika woonde, hoorde ik voor het eerst de meeslepende muziek van Faeröerse viking-folk-metalband Týr. Sommige nummers werden in hun eigen taal gezongen, een taal die me mateloos ging fascineren tot vandaag aan toe. Faeröers is een onderdeurtje in de Germaanse taalfamilie: slechts 60.000 sprekers op de hele wereld, minder dan het Fries.
Reden genoeg om naar de Faeröer eilanden te gaan, keer op keer, en de zomerse taalcursus van de plaatselijke universiteit te volgen. Ik werd verliefd op het landschap, het geroep van de wind en het geruis van de zee.
Bovendien is er een levendige traditie op de eilanden om een reidans te dansen op hoogtijdagen, of na bijzondere gebeurtenissen zoals een huwelijk, en daarbij de balladen te zingen waarvan de teksten in sommige gevallen bijna duizend jaar oud zijn. De teksten gaan over sagen en mythen, deels lokaal gebonden, deels bekend uit de IJslandse schriftelijke overlevering. Dit is levende geschiedenis die in ons deel van Europa platgelopen is, maar daar nog springlevend is. Ik kan er nog uren over doorschrijven, hoe mooi dat is om te zien en om daaraan mee te doen.
Na vier maanden in totaal op de eilanden te hebben doorgebracht, lag er een bescheiden stapeltje gedichten. Omdat ik vind dat ze bij elkaar horen, samen met foto’s die ik op de eilanden maakte, is er nu een dichtbundel: Tot hij oceaan werd
De gedichten tonen de eenzaamheid, de sagen, het allesverroestende zout en bovenal, de zee.
Deze eerste proeve van kunne is uitgebracht in eigen beheer via Brave New Books en (update 2023: niet langer) verkrijgbaar via Bol.com en (voor boekhandelaren) Centraal Boekhuis.